مرا غرض زنماز آن بود که پنهانی

حدیث درد فراق تو با تو بگذارم

وگرنه این چه نمازی بود که من با تو

نشسته روی بمحراب و دل ببازارم ؟؟

چون می روی بی‌من مرو ای جان جان بی‌تن مرو
 وز چشم من بیرون مشو ای مشعله تابان من

هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
 چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من

تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من

بی پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا
در پیش یعقوب اندرآ ای یوسف کنعان من

از لطف تو چون جان شدم وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من

گل جامه در از دست تو وی چشم نرگس مست تو
ای شاخه‌ها آبست تو وی باغ بی‌پایان من

یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من

ای جان پیش از جان‌ها وی کان پیش از کان‌ها
ای آن بیش از آن‌ها ای آن من ای آن من

چون منزل ما خاک نیست گر تن بریزد باک نیست
اندیشه‌ام افلاک نیست ای وصل تو کیوان من

بر یاد روی ماه من باشد فغان و آه من
بر بوی شاهنشاه من هر لحظه‌ای حیران من

ای جان چو ذره در هوا تا شد ز خورشیدت جدا
بی تو چرا باشد چرا ای اصل چارارکان من

ای شه صلاح الدین من ره دان من ره بین من
ای ای فارغ از تمکین من ای برتر از امکان من

من می‌‌توانم خوب، بد، خائن، وفادار، فرشته‌خو یا شیطان‌ صفت باشم.

من می توانم تو را دوست داشته یا از تو متنفر باشم.

من می‌توانم سکوت کنم، نادان و یا دانا باشم.

چرا که من یک انسانم، و این‌ها صفات انسانى است

و تو هم به یاد داشته باش:

من نباید چیزى باشم که تو می‌خواهى، من را خودم از خودم ساخته‌ام.

منى که من از خود ساخته‌ام، آمال من است.

تویى که تو از من می سازى آرزوهایت و یا کمبودهایت هستند.

لیاقت انسان‌ها کیفیت زندگى را تعیین می‌کند نه آرزوهایشان

و من متعهد نیستم که چیزى باشم که تو می‌خواهى

و تو هم می‌توانى انتخاب کنى که من را می‌خواهى یا نه

ولى نمی‌توانى انتخاب کنى که از من چه می‌خواهى

می‌توانى دوستم داشته باشى همین گونه که هستم، و من هم.

می‌توانى از من متنفر باشى بى‌هیچ دلیلى و من هم.

چرا که ما هر دو انسانیم.

این جهان مملو از انسان‌هاست.

پس این جهان می‌تواند هر لحظه مالک احساسى جدید باشد.

تو نمی‌توانى برایم به قضاوت بنشینى و حکمی صادر کنی و من هم.

قضاوت و صدور حکم بر عهده نیروى ماورایى خداوندگار است.

دوستانم مرا همین گونه پیدا می کنند و می‌ستایند.

حسودان از من متنفرند ولى باز می‌ستایند.

دشمنانم کمر به نابودیم بسته‌اند و همچنان می‌ستایندم.

چرا که من اگر قابل ستایش نباشم نه دوستى خواهم داشت،
نه حسودى و نه دشمنى و نه حتی رقیبى.

من قابل ستایشم، و تو هم.

یادت باشد اگر چشمت به این دست نوشته افتاد

به خاطر بیاورى که آن‌هایى را که هر روز می‌بینى و با آنها مراوده می‌کنى

همه انسان هستند و داراى خصوصیات یک انسان، با نقابى متفاوت

اما همگى جایزالخطا

نامت را انسانى باهوش بگذار اگر انسان‌ها را از پشت نقاب‌هاى متفاوتشان شناختى و یادت باشد که این ها رموز بهتر زیستن هستند

میروم خسته و افسرده و زار

 سوی منزلگه ویرانی خویش

به خدا می برم از شهر شما

 دل شوریده و دیوانه ی خویش

 می برم که در آن نقطه ی دور

 شستشویش دهم از رنگ گناه

 شستشویش دهم از کله ی عشق

 زین همه خواهش بیجا و تباه

 می برم تا ز تو دورش سازم

ز تو ای جلوه ی امید مهال

 می برم زنده بگورش سازم

تا از این پس نکند یاد وصال

ناله می لرزد می رقصد اشک

آه بگذار که بگریزم من

از تو ای چشمه ی جوشان گناه

 شاید آن به که بپرهیزم من

 بخدا غنچه ی شادی بودم

 دست عشق آمد و از شاخم چید

 شعله ی آه شدم صد افسوس

 که لبم باز بر آن لب نرسید

عاقبت بند سفر پایم بست

میروم خنده به لب خونین دل

میروم از دل من دست بدار

 ای امید عبث بی حاصل

ای کاش که جای آرمیدن بودی

یا این ره دور را رسیدن بودی

 کاش از پس صدهزار سال از دل خاک

چون سبزه امید بردمیدن بودی

آنگاه که دوس داری

کسی همواره به یادت باشه،

به یاد من باش

که همواره به یاد تو هستم.بقره 152

خدا در قلب توست ، همین جا ، پیش توست

کمی آرام تر باش ، خدا همین جاست ....!

این همه هیاهو ، داد ، فریاد ، با حالت جیغ خدا را صد ا زدن برای چیست ؟

نکنه فکر می کنی صدات باید به آسمون برسه که اینقدر فریاد می زنی ....؟!!

یا فکر می کنی که دردت خیلی بزرگه که اینگونه فریاد می زنی و خدا را صدا می کنی !

کمی آرام باش ...

آرامه ، آرام ...

آرامتر...

خدا در قلب توست ، همین جا ، پیش توست . مگه خودش نگفته که : «...و نحن أقرب الیه من حبل الورید» «...ما به او( انسان) از رگ قلبش(گردنش) نزدیکتریم!»

باور داشته باشید که خدا از رگ قلب ( گردن ) شما هم به شما نزدیک تر است و کسی که اینقدر به انسان نزدیک است ، و خود خالق انسان است ، از خودت بهتر مشکلاتت را می داند .

پس کمی آرام باش ...

کمی صبور باش ....

به خدا اطمینان داشته باش ...

خدا تو را دوست دارد

من بنده ي آنم كه ببوسد دهن تو
وز هر دهني نشنود الا سخن تو
انديشه ي مردم همه از شور قيامت
تشويش من از قامت عاشق فكن تو
شايد كه شود رنگ به خون دل شيرين
هر تيشه كه بر سنگ زند كوهكن تو
نرگس بيمار تو گشته پرستار من
تا چه كند اين طبيب با دل بيمار من
خفته ي بيدار گير گر چه نديدي ببين
چشم پر از خواب خويش ديده ي بيدار من
هر چه لبم بوسه زد گندم خال تو را
يك جو كمتر نشد خواهش بسيار من

لهی ای چراغ خانه ی دل


توئی روشنگر کاشانه ی دل



تویی دلدار مسکین دو عالم

خداوند جهان و عشق آدم



نباشد جز من در هر هوایت

ندارم آرزویی جز رضایت



پناهم ده ز روز دور گشتن

نجاتم ده ز عیب کور گشتن



الهی ای نوای بی نوایان

مرا از شر شیطان دور گردان



ندارم جز تو محبوبی به دوران

در رحمت ز منت یا رب مگردان



الهی ای پناه بی پناهان

ترحم کن بخیل مستمندان



پناهی ده کریما بی پناهم

نوازش کن ز رحمت رو سیاهم



کریما من اسیر عشق رویت

به پروازم به پر دل بکویت



ألا ای اقرب از حبل وریدم

جز تو یاری در عالم ندیدم



ألا ای مونس شبهای تارم

توئی عشق من و یاد یارم



الهی ای فروغ قلب غمناک

مرا از آلایش عصیان نما پاک



مکن نومیدم از دیدار کویت

ز دل بگشا رهی ای جان به سویت



تو وصلت را الهی حاصلم کن

عنایت بر من شرمنده ات کن



بگردانم نسیم خاک کویت

بده توفیق پروازم به سویت

مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاه شب

زخم زبان شنیده ام ؛ درد گران کشیده ام

                                            از همه کس بریده ام ؛ غیر تو کس ندیده ام

                             کجا شدی ماه شبم؛ چه تار گشته این شبم

                            بیا ببین جان به لبم؛ بی تو عجیب در تبم

آنهمه کس به من توئی؛ بلبل این چمن توئی

                                              مرهم روح من توئی؛ کشتی نوح من توی

                               عاشق زار تو منم؛ غیر تو نیست در دلم

                               بشنو تو شمع محفلم؛ شعله بر این بال و پرم

در به در زمانه ام؛ چو موج بی کرانه ام

                                             بی تو چه بی ترانه ام؛ بر همه کس بهانه ام

                              کجا شدی ماه شبم؛ چه تار کشته ای شبم

                              بیا ببین جان به لبم؛ بی تو عجیب در تبم

منزل اوج من توئی؛ راحت موج من توئی

                                          چه چه شوق من توئی؛ بر همه ذوق من توئی

                             عاشق زار تو منم؛ غیر تونیست در دلم

                             بشنو تو شمع محفلم؛ شعله بر این بال و پرم

لانه به باد رفته ام؛ در پی داد رفته ام

                                                یار ز یاد رفته ام؛ ز اعتماد رفته ام

                             کجا شدی ماه شبم؛ چه تار گشته این شبم

                             بیا ببین جان به لبم؛ بی توعجیب در تبم

لانهء ناز من توئی؛ مهر نماز من توئی

                                           محرم راز من توئی؛ راز و نیاز من توئی

                           عاشق زار تو منم؛ غیر ت نیست در دلم

                          بشنو تو شمع محفلم؛ شعله بر این بال و پرم

من و دل شکسته ام؛ از همه چیز خسته ام

                                           عهد همه گسسته ام؛ تا به تو عهد بسته ام

                              کجا شدی ماه شبم؛ چه تار گشته این شبم

                             بیا ببین جان به لبم؛ بی توعجیب در تبم

دلخوشی دلم توئی؛ راحتی تنم توئی

                                   عهد همه به من توئی؛ بر همه عهد من توئی

                             عاشق زار تو منم؛ غیر تونیست در دلم

                             بشنو تو شمع محفلم؛ شعله بر این بال و پرم

اینهمه گل بدیده ام؛ غیر تو گل نچیده ام

                                       ببین در آب دیده ام؛ که غیر تو ندیده ام

                             کجا شدی ماه شبم؛ چه تار گشته این شبم

                             بیا ببین جان به لبم؛ بی توعجیب در تبم

گلشن باز من توئی؛ گلپر ناز من توئی

                                      سوسن و یاس من توئی؛ هوش وحواس من توئی

                             عاشق زار تو منم؛ غیر تونیست در دلم

                             بشنو تو شمع محفلم؛ شعله بر این بال و پرم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: